Stanična membrana - besplatne instrukcije

PROLAZAK TVARI KROZ MEMBRANU

Besplatne instrukcije

Instrukcije iz biologije i drugih predmeta: Telefon/Viber/WhatsApp: (+385) 095 812 7777

Skype: instrukcijeonline

Stanična membrana je tanki sloj građen od različitih vrsta molekula koji odvaja unutarstanični dio od vanstaničnog okruženja. Ona je u pravilu poluprospusni lipidni dvosloj izgrađen od bjelančevina i lipida. Tvari se u stanicu i iz stanice propuštaju prema principima osmoze, difuzije i aktivnog prijenosa. Uključena je u procese adhezije stanice, ionske vodljivosti i stanične signalizacije. Okružuje citoplazmu stanice i polazište je nekim strukturama citoskeleta. Ona okružuje prokariotske i eukariotske stanice.

Glavna uloga stanične membrane je zaštita od vanjskih utjecaja i oštećenja, te prijenos tvari kroz nju iz okoline u stanicu i obratno. Biološke membrane imaju pet srodnih, ali različitih uloga:

Definiraju granice stanice.
Služe kao mjesta odvijanja specifičnih funkcija.
Posjeduju transportne proteine koji omogućavaju i reguliraju kretanje supstanci unutar i van stanice, te između njenih pregrada.
Sadrže receptore potrebne za uočavanje vanjskih signala.
Osiguravaju mehanizme za međustaničnu komunikaciju.

Membrana je probirno (selektivno) propusna. Prolazak tvari može biti pasivan ili aktivan.

Pasivan prijenos tvari u stanicu zbiva se kada je koncentracija molekula izvan stanica veća od koncentracije unutar stanica (niz koncentracijski gradijent). Kod pasivnog prijenosa stanica ne troši vlastitu energiju za difuziju.

OLAKŠANA DIFUZIJA

Odvija se pomoću proteina prenositelja. Uvijek se odvija niz koncentracijski gradijent i ne troši energiju.

Prijenos tvari olakšanom difuzijom može se odvijati u jednom (u ili iz stanice) ili u dva suprotna smjera (istovremeno u i iz stanice). U jednom smjeru može se prenositi jedna (uniport) ili dvije molekule (simport). Protein prenositelj može istovremeno prenijeti i dvije molekule u suprotnim smjerovima (antiport).

Nosači propuštaju samo određeni tip molekula (glukoza, aminokiseline).

AKTIVAN PRIJENOS

Na gibanje iona utječe i električno polje. Koncentracijski i kemijski gradijent čine zajedno elektrokemijski gradijent. Stanična membrana je s citoplazmatske strane negativno nabijena, a s vanjske pozitivno (membranski potencijal).

Takva raspodjela naboja pogoduje ulasku kationa (pozitivno nabijeni ioni), a suprotstavlja se ulaženju aniona (negativno nabijeni ioni).

Aktivan prijenos - odvija se uz utrošak energije i (najčešće) uz koncentracijski gradijent. Kao izvor energije može koristiti ATP ili neki drugi izvor energije.

Primjer aktivnog prijenosa je natrij/kalij crpka u staničnoj membrani. Ona izbacuje natrijeve ione iz stanice, a kalijeve ubacuje u stanicu. Ovaj proces odgovoran je za održavanje staničnog membranskog potencijala.

Crpku čine proteini koje su ugrađene u membranu, to su enzimi koji cijepaju ATP (ATP-aze).

ENDOCITOZA

Endocitza je način ulaska velikih molekula i mikroorganizama u stanicu. Stanična membrana se uvrne u obliku mjehurića u kojem se nađe molekula ili mikroorganizam.

Obrnuti proces (izbacivanje tvari iz stanice pomoću membranskih mjehurića koji se stapaju sa staničnom membranom) naziva se egzocitoza.